O Czesławie Miłoszu

Zdjęcie niemożliwe do wyświetlenia

Biografia:


 Czesław Miłosz urodził się w roku 1911 w Szetejnach na Litwie, zmarł w sobotę 14 sierpnia 2004 w Krakowie. Był poetą, prozaikiem, eseistą oraz tłumaczem. Został laureatem nagrody Nobla w roku 1980 i wielu innych prestiżowych nagród literackich.
Jego dzieła tłumaczone były na kilkanaście języków. Został on honorowym obywatelem Litwy i miasta Krakowa. Doktor honoris causa wielu uniwersytetów w USA i w Polsce.

Szkolną i uniwersytecką młodość spędził w Wilnie, tam również debiutował jako poeta, okupację niemiecką przetrwał w Warszawie. Po wojnie pracował w służbie dyplomatycznej PRL - w USA, i we Francji do roku 1951, kiedy to zwrócił się w Paryżu o azyl polityczny. 
W roku 1960 wyjechał do Kalifornii , gdzie przez dwadzieścia lat jako profesor języków i literatur słowiańskich wykładał na uniwersytecie w Berkeley. Do roku 1989 publikował głównie w emigracyjnym wydawnictwie paryskiej "Kultury" i w Polsce poza cenzurą. 
Od roku 1989 mieszkał w Berkeley i w Krakowie. 

W opinii międzynarodowej krytyki jak i współczesnych mu poetów (dość wspomnieć Josifa Brodskiego), twórczość poetycka Miłosza to jedno z najbardziej znaczących zjawisk naszej literackiej współczesności. 
Obok gęsto zmetaforyzowanych wierszy wizyjno-symbolicznych, w których to, co idylliczne sąsiaduje z tym, co apokaliptyczne, mamy tu zapisane niemal nagą prozą filozoficzne czy religijne epifanie. 
Obok wierszy-piosenek, traktaty teologiczne - jak napisany w okupowanej przez Niemców Warszawie w konwencji "dzięcięcych rymów" cykl ŚWIAT. POEMA NAIWNE czy cykl SZEŚĆ WYKŁADÓW WIERSZEM, z tomu KRONIKI. 
Miłosz przekracza formy gatunkowe, obcuje jako poeta i jako tłumacz z całą tradycją poezji - od współczesnych sobie poetów amerykańskich po Biblię (której fragmenty przekłada na nowo na polski).

Jako powieściopisarz zdobył rozgłos powieścią ZDOBYCIE WŁADZY (1953), o instalowaniu władzy komunistycznej w Polsce, ale i on sam i jego czytelnicy cenią sobie szczególnie quasi-autobiograficzną DOLINĘ ISSY.
Obfituje ona w filozoficzne podteksty opowieść o dorastaniu i utraconej niewinności. 
Osobiste wątki powracają silnie w twórczości eseistycznej, zarówno w ZNIEWOLONYM UMYŚLE, książce należącej do klasyki literatury traktującej o fenomenie totalitaryzmu, jak i w RODZINNEJ EUROPIE, ciągle jednej z najlepszych książek 
o przygodach "środkowoeuropejskiej" mentalności, czy w stanowiącej rodzaj intelektualnej i literackiej autobiografii ZIEMI ULRO. 
Te i następne książki, jak choćby ŚWIADECTWO POEZJI, czy ŻYCIE NA WYSPACH wprowadzają w samo sedno spraw, które dotyczą dziś życia i literatury.




Wiersze Czesława Miłosza:


"W mojej ojczyźnie"

"Upadek"

"Słońce"

"Dar"

"Obłoki"